وبلاگ مخلوط

» مسکن ارزان می شود؛ به یک شرط!

شاید از خودتان پرسیده باشید که چطور می شود مشکلات اقتصادی را حل کرد؟ مشکلات اقتصادی، مشکلاتی هستند که تعداد زیادی از آن ها به تعدادی کمی مسئله مربوط می شود! بنابراین حل هر یک از این مسائل به حل مشکلات زیادی منجر می شود. خانواده ها درآمد زیادی ندارند، قبل از اتمام برج پول کم می آورند، جوان ها نمی توانند ازدواج کنند، سن ازدواج افزایش پیدا کرده است و... این ها مشکلات متعددی است که به یک یا چند مسئله اصلی برمی‌گردد.

یکی از این مسائلی که باعث ایجاد مشکلات متعدد است، قیمت مسکن است. حدود 50% سبد هزینه هر خانوار شهری ایرانی، به طور متوسط به بخش مسکن تعلق دارد. حالا فکر کنید که ما قیمت مسکن را طوری پایین بیاوریم که همه اقشار متوسط ایرانی توانایی خرید خانه را داشته باشند. در این صورت بخش زیادی از درآمدی که صرف هزینه رهن و اجاره می گردد آزاد می شود و افراد در صورت استفاده از وام مسکن، پس از چندسال اقساط آن را پرداخت و به طور کامل از هزینه های مسکن رهایی می‌یابند.

شاید به نظرتان این از آن خیالات غیرممکن باشد اما اینطور نیست. حقیقت این است که باید افزایش قیمت مسکن بررسی شود. بخش زیادی از قیمت مسکن وابسته به قیمت زمین است. در حالی که ارزشی که برای قیمت زمین، امروزه در نظر گرفته می شود، یک ارزش کاذب است ولی این ارزش واقعی نیست.. علت بها یافتن قیمت زمین، چرب و نرم بودن این لقمه است. زمین خراب نمی شود، فرسوده نمی شود، ضرر ندارد، بعد از مدتی بدون دردسر تولید در یک کارخانه سود می دهد. نیازی به کارگر، بازار فروش و... مثل یک محصول تولیدی ندارد. همین موارد باعث شد تا توجه سرمایه داران به این بازار جلب شود. آن ها با خود اندیشیدند که به جای دردسر تولید، در مسکن سرمایه گذاری می کنند تا بعد از مدتی بدون دردسر سود کسب کنند.

بنابراین شروع کردند که مازاد بر نیاز خود خانه بخرند. طبق روال طبیعی بازار، افزایش تقاضا نسبت به میزان عرضه، باعث افزایش قیمت مسکن شد. البته در این افزایش قیمت، سرمایه گذاری بانک ها در بخش مسکن نیز نقش بسزایی داشت. اما نقش سوداگران مسکن نیز پررنگ است. به گفته یکی از نمایندگان مجلس که در برنامه پایش دعوت شده بود، تنها یک فرد در شهر ری 700 واحد مسکونی دارد. یا در تهران یک شخص، 2500 واحد مسکونی دارد.

اما تنها در کشور ما نیست که سرمایه داران علاقه مند به کسب سود از خانه مردم هستند؛ بلکه این مشکل در کشورهای دیگر هم وجود داشته است و آن ها موفق به حل این مشکل شده اند. شاید بپرسید چطور؟ این مشکل فقط به وسیله تصویب یک قانون حل شد. قانونی فراگیر که کشورهای مختلف با کیفیت های متفاوت و متناسب با کشور خود در حال اجرای آنند. اسم این قانون، مالیات بر عایدی سرمایه یا به اختصار (C.G.T (Capital Gain Tax می باشد.

اما این قانون چیست؟ طبق این قانون، افرادی که بیش از نیاز خود خانه داشته باشند، برای سودی که از فروش این خانه ها به دست می آورند باید درصدی مالیات پرداخت کنند. معمولا کشورها، تا یک خانه را که نیاز شخصی فرد است از مالیات معاف می کنند و از خانه دوم به بعد را مشمول مالیات می دانند. با این حال هدف اصلی افرادی هستند که چند ده یا چند صد یا چند هزار خانه را خرید و فروش می کنند و باعث افزایش روزافزون قیمت مسکن می گردند. میزان مالیاتی که در کشورهای مختلف گرفته می شود متفاوت است اما هر چه نرخ مالیات دریافتی بیشتر باشد، میزان سوددهی بازار مسکن کمتر می شود، درنتیجه تقاضای کاذب از بین رفته، قیمت مسکن کاهش می یابد. درصد مالیات های دریافتی تا 50% هم گزارش شده است.

مالیات دریافتی تنها از عایدی سرمایه است. یعنی تنها از سودی که فرد در فروش مسکن کسب می کند مالیات گرفته می شود. به طور مثال اگر فردی خانه ای را 400 میلیون تومان خریده باشد و آن را 420 میلیون تومان بفروشد، این مالیات تنها به 20 میلیون تومان و سود فروش تعلق می گیرد و به اصل پول کاری ندارد.

چنانچه این مالیات در کشور ما هم تصویب شود تاثیر بسزایی در خروج دلالان ار بازار مسکن و کاهش قیمت آن خواهد داشت.

تا کنون این طرح چند بار در مجلس مطرح شده ولی هر بار به دلایلی کنار گذاشته شده است. مطالبه ی ما جوانان می تواند اقتصاد ما را بهبود می بخشد.

کاهش قیمت مسکن، آزاد شدن درآمد خانوار از مسکن، افزایش ازداواج و کاهش فقر و مشکلات دیگر در گرو این قانون است...

۰ نظر / ۲۹۴ بازدید